Piórogłowi, zwani też Ludźmi z Gór, swoją nazwę zawdzięczają długim czułkom, które przypominają bażancie pióra. Najprostszy podział dzieli Piórogłowych na południowych [kolor zielony], zwanych też Dziećmi Deiksany i będących pod silnymi wpływami kultury anańskiej, oraz na północnych [kolor niebieski], których niekiedy klasyfikuje się jako Cywilizację Górską.
Tałahowie i Tasha
Dwanaście plemion Tałah zamieszkuje Wielki Step na północy kontynentu [niebieski obszar na zachód od gór]. Ci nieustraszeni jeźdźcy cechują się brązowymi czułkami, włosami i oczami oraz popielatą skórą. Dominujące kolory to brąz – symbolizujący Wielki Step, niebieski – utożsamiany z wolnością i czerwony – barwa odwagi.
Powyższy obrazek to bardziej mityczna, rysowana według lokalnej tradycji wizja obozowiska Tałahów [pasma światła symbolizują związek z przodkami], niż realna ilustracja. Anki – przenośne jurty Tałahów – to jedyne „budowle” dopuszczalne na Wielkim Stepie. Ważnym elementem obozowiska jest Ałata – przenośny pionowy słup lub obelisk, często przypominający wielką włócznię, który symbolizuje połączenie pomiędzy ziemią a niebem. Jako wyjątek od zakazu budownictwa na Wielkim Stepie stoi trzynaście świętych wież, po każdej na terytorium jednego z tałaskich plemion [jeden szczep wymarł]. Koczownicy traktują te starożytne budowle jak totemy i wierzą, że zostały wzniesione przez przodków. Prawo Tałahów głosi, że są to jedyne budowle, które mogą stanąć na Wielkim Stepie. Warto zwrócić uwagę, że rysunki Tałahów pokrywają tylko dolną część wieży – po prostu wyżej nie byli w stanie wejść.
Jeśli wierzyć badaczom i historykom, święte wieże-totemy nie były jednak dziełem przodków Tałahów, lecz Magyusów, potężnej rasy czarowników, którzy we wczesnym okresie swojej historii, na długo przed przybyciem Tałahów na Wielki Step, mieli na tych terenach swoje państwo.
Równina Tasha, na wschodzie zwana Ha-Tasha, to wąski pas ciągnący się na południe od Świetlistych Gór [zaznaczony na mapie na niebiesko]. Tashanie to bliscy krewni opisanych wcześniej Tałahów. Podobnie jak kuzyni odznaczają się popielatą skórą, jednak ich oczy, czułki i włosy są czarne. Lata wojen z narodem Osdi oraz późniejsze życie pod ich okupacją, wymusiły na Tashanach znaczne zrezygnowanie z koczowniczej tradycji na rzecz budowania mocnych fortów, a później także pięknych pałaców, w których architekturze odznaczają się mocne wpływy Tona [o których za chwilę].
Dominujące kolory to czerwony, niebieski i symbolizująca naród tashański czerń, chociaż, jak widać na załączonym obrazku, budowniczy nie zawsze są na tym polu konsekwentni. Każdemu zamkowi czy fortowi Tashan towarzyszy co najmniej jeden słup Ałata, który może występować
także w formie kolumny lub wspornika.
Tona, Hakanata i Hana-a – dziedzictwo gór
Hakanata [po lewej] pod względem trybu życia najbardziej przypominają najdawniejszych piórogłowych. Jak przed tysiącami lat zamieszkują niedostępny szczyty Świetlistych Gór [zaznaczony na mapce na niebiesko], będąc formalnie pod panowaniem Layanaosów, obcego narodu, który swego czasu skolonizował tereny Gór, zmuszając autochtonów do emigracji lub przeniesienia się na bardziej niegościnne tereny. Hakanata mają popielatą skórę i miedziane lub czerwone włosy, oczy i czułki.
Budowle Hakanata to głównie górskie warownie, które w razie potrzeby stanowią schronienie dla okolicznej wioski i podległych lokalnemu władyce pasterzom. Dominujące kolory to purpura, symbolizująca szczęście [gdzie jest warownia, tam jest ochrona] i czerwień oznaczająca niezłomność [Layanaosi szybko zdali sobie sprawę, że lepiej zostawić te fortyfikacje w spokoju].
Hana-a [po prawej] to nieco bardziej odległy naród, bardzo nieliczny i zamieszkujący najbardziej niedostępne tereny Świetlistych Gór [zbyt surowe nawet dla Hakanata]. Niewielkie społeczności zamieszkują wspólnie dziwaczne, przyozdobione wstęgami budowle, w których rezydują lokalni guru uważani za wcielenia bóstw.
Tona wywodzą się z Hakanata, którzy opuścili Świetliste Góry, kiedy Layanaosi zaczęli wypierać autochtonów na bardziej niegościnne tereny. Trafiając na Równinę Tasha nie zostali zbyt ciepło przyjęcie przez jej mieszkańców – Tashan. Pod wpływem wieloletnich wojen zrodziła się kultura Tona, pełna honoru, odwagi, lojalności... ale i okrucieństwa.
Tona, tak jak Hakanata, mają popielatą skórę oraz czerwone lub miedziane oczy, włosy i czułki.
Ogromne pałace Tona od zawsze pełniły trzy funkcje – miały budzić podziw wśród poddanych, strach wśród wrogów [czyli głównie Tashan] i stanowić strategiczne punkty w powolnym podboju Równiny Tasha. Dominujące kolory to symbolizujący szczęście fiolet [przejęty od górskich przodków] oraz żółty symbolizujący szlachetność i lojalność [prawdopodobnie wpływy anańskie].
ARHIZ
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz